سليم مىگويد: امير المؤمنين عليه السّلام برايم حديث نمود و فرمود: در يكى از راههاى مدينه بهمراه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله راه مىرفتيم، تا اينكه به باغى رسيديم. عرض كردم: يا رسول اللَّه، چه باغ زيبايى است! فرمود: «چه زيباست! ولى براى تو در بهشت زيباتر از اين هست».
به باغ ديگرى رسيديم. عرض كردم: يا رسول اللَّه، چه باغ زيبايى است! فرمود: «چه زيباست، ولى براى تو در بهشت زيباتر از اين هست». تا آنكه از هفت باغ گذشتيم. در هر كدام من عرض مىكردم: يا رسول اللَّه، چه زيباست! و حضرت مىفرمود: «براى تو در بهشت زيباتر از اين هست».
شهيد تنها
وقتى راه خلوت شد پيامبر صلى اللَّه عليه و آله مرا در آغوش گرفت و در حالى كه گريهاش گرفته بود فرمود: «پدرم فداى تنهاى شهيد»! عرض كردم: يا رسول اللَّه، چرا گريه مىكنى؟ فرمود: از كينههايى كه در دل اقوامى است و آن را برايت ظاهر نمىكنند مگر بعد از من، و آن كينههاى بدر و خونهاى احد است.
عرض كردم: آيا دينم در آن هنگام سلامت خواهد بود؟ فرمود: دينت در سلامت خواهد بود.
برنامه امير المؤمنين عليه السّلام پس از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله
يا على، بشارت باد تو را كه زندگى و مرگ تو با من است، و تو برادر و جانشين من
أسرار آل محمد عليهم السلام / ترجمه كتاب سليم، ص: 208
هستى. تو انتخابشده من و وزيرم و وارثم و اداكننده از جانب من هستى. تو قرض مرا ادا مىكنى و وعدههاى مرا از جانب من وفا مىنمايى، و تو ذمّه مرا برئ مىكنى و امانت مرا باز مىگردانى و طبق سنّت من با ناكثين و قاسطين و مارقين از امتم مىجنگى. تو نسبت به من همچون هارون نسبت به موسى هستى، و تو از هارون اسوه و روش خوبى خواهى داشت آن هنگام كه قومش او را ضعيف شمردند و نزديك بود او را بكشند.
پس بر ظلم قريش و اتحادشان در مقابلت صبر كن، چرا كه تو همچون هارون نسبت به موسى و پيروانش هستى و آنان همچون گوساله و پيروانش هستند. هنگامى كه موسى هارون را جانشين خود در قومش قرار داد به او چنين دستور داد كه اگر گمراه شدند و او يارانى پيدا كرد به كمك ايشان با آنان جهاد كند، و اگر يارانى پيدا نكرد دست نگه دارد و خونش را حفظ كند و بين آنان اختلاف ايجاد نكند.
اختلاف امت براى امتحان الهى
يا على، خداوند هيچ پيامبرى را نفرستاده مگر آنكه گروهى به اختيار خود و گروهى ديگر بدون خواست قلبى تسليم او شدند. خداوند آنان را كه به اكراه تسليم شدند بر آنان كه به اختيار خود تسليم شدند مسلّط نمود و آنان را كشتند تا اجرشان عظيمتر شود.
يا على، هيچ امّتى بعد از پيامبرشان اختلاف نمىكنند مگر آنكه اهل باطل آنان بر اهل حقّشان غالب مىشوند.
خداوند تفرقه و اختلاف را براى اين امت مقدّر كرده است، و اگر مىخواست آنان را بر هدايت مجتمع مىكرد تا دو نفر از خلقش اختلاف نكنند و در چيزى از امر خداوند نزاع در نگيرد، و مفضول «1» فضيلت صاحب فضل را انكار نكند. اگر خدا مىخواست انتقامش را زودتر مىفرستاد و نعمت را بر آنان تغيير مىداد تا ظالم تكذيب شود و دانسته شود كه راه حق كدام است، ولى خداوند دنيا را خانه اعمال و آخرت را خانه استقرار قرار
__________________________________________________
(1) مفضول يعنى كسى كه در فضل پائينتر است.
أسرار آل محمد عليهم السلام / ترجمه كتاب سليم، ص: 209
داده است لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَساؤُا بِما عَمِلُوا وَ يَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى «2»، «تا آنان كه بد كردند مطابق عملشان جزا داده شوند و آنان كه نيكى كردند به نيكى جزا داده شوند».
(على عليه السّلام مىفرمايد:) من عرض كردم: سپاس خدا را بعنوان شكر بر نعمتهايش و صبر بر بلايش و تسليم و رضايت به مقدّراتش.
روايت از كتاب سليم:
1. بحار: ج 28 ص 54.
روايت با سند به سليم:
1. كمال الدين: ج 1 ص 262.
روايت از غير سليم:
1. تفسير امام عسكرى عليه السّلام: ص 185.
2. مناقب ابن شهرآشوب: ج 1 ص 323.
3. كشف الغمة: ج 1 ص 130.
4. طرائف: ص 129.
5. شرح نهج البلاغة ابن ابى الحديد: ج 1 ص 323.
6. احقاق الحق: ج 6 ص 180.
__________________________________________________
مطالب مرتبط
فارق بين ايمان و كفر ولايت على عليه السّلام ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت