اهانت عايشه به امير المؤمنين عليه السّلام
ابان از سليم نقل مىكند كه گفت: از سلمان و ابو ذر و مقداد شنيدم، و همين مطلب را از علىّ بن ابى طالب عليه السّلام پرسيدم و آن حضرت فرمود: راست گفتهاند. آنان چنين گفتند:
علىّ بن ابى طالب عليه السّلام خدمت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله وارد شد در حالى كه عايشه پشت سر حضرت نشسته بود، و خانه پر از جمعيّت بود و در ميان آنان پنج نفر اصحاب صحيفه و پنج نفر اصحاب شورى «1» بودند. حضرت مكانى براى نشستن پيدا نكرد. پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به او اشاره كرد كه «اينجا» يعنى پشت سر آن حضرت بنشيند.
على عليه السّلام آمد و بين پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و عايشه نشست و مانند اعرابىها زانوان را در بغل گرفت «2». عايشه آن حضرت را كنار زد و غضب كرد و گفت: «براى نشستنت جايى جز بغل من نيافتى»؟!!!
عكس العمل پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در مقابل اهانت عايشه
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله غضب كرد و فرمود: ساكت باش اى حميرا! در باره برادرم على مرا اذيّت مكن. او امير المؤمنين و آقاى مسلمانان و صاحب لواى حمد و پيشرو پيشانى سفيدان در روز قيامت است. خداوند اختيار پل صراط را به او مىسپارد و او آتش را تقسيم مىكند.
__________________________________________________
(1) پنج نفر اصحاب صحيفه عبارتند از: ابو بكر و عمرو ابو عبيده جراح و معاذ بن جبل و سالم مولى ابى حذيفه، و پنج نفر اصحاب شورى عبارتند از: عثمان و عبد الرحمن بن عوف و سعد بن ابى وقاص و طلحه و زبير.
(2) «الف» و «ب» و «ج»: عايشه غضب كرد و مانند اعرابى زانوها را در بغل گرفت.
أسرار آل محمد عليهم السلام / ترجمه كتاب سليم، ص: 415
دوستانش را داخل بهشت و دشمنانش را داخل آتش مىنمايد «3».
روايت از كتاب سليم:
1. بحار: ج 22 ص 245 ح 15.
روايت از غير سليم:
1. امالى شيخ طوسى: ص 18 و 30.
2. بشارة المصطفى: ص 180.
3. اليقين: بابهاى 5 و 44 و 45 و 51 و 52 و 160 و 173.
4. الاصابة ابن حجر: ج 8 قسم 1 ص 183.
__________________________________________________
(3) «ب» و «د»: خداوند در روز قيامت او را در كنار صراط مىنشاند.
مطالب مرتبط
فارق بين ايمان و كفر ولايت على عليه السّلام ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت